Świątynia Duszy
Słońce, księżyc, gwiazdy, zmierzch,
Wiatr, powiew życia w naszych sercach, tak delikatny...
Czy życie może być tak piękne? Spokój unosi się w powietrzu.
Więc dlaczego, och, dlaczego jestem tak zrozpaczony?
Światło nie dosięga mojego serca i jestem rozdarty.
Nie wiem, czy potrafię się nadal uśmiechać.
Czy możesz mi powiedzieć, co zniknęło w moim sercu tamtego dnia?
Krzyczę w ciemności, skonsternowany.
Osłaniam łzy deszczem, czerwone wspomnienia wciąż powracają.
Jesteś kluczem, który zatrzymuje deszcz, a twój wygląd pozostaje taki sam.
Ale głęboko w środku wiem,
Że bez ciebie jestem sam w klatce zwanej życiem.
Jesteś osobą, która powstrzymuje ból. Twoja miłość jest w moich żyłach.
Zawsze będziesz żyć w mojej świątyni duszy.
Uśmiech, rana, piasek, ciepło w środku
Wiatr tak powoli wdmuchuje życia w nasze serca.
Tak, nie ma się czego bać, spokój unosi się w powietrzu.
Ale dlaczego czuję, że świat jest taki niesprawiedliwy?
Twój dotyk jest stracony, zapomniany w ciemności, a ja
Nie znoszę samotności.
Powiedz mi, dlaczego zostałem zamiast ciebie, proszę, porozmawiaj ze mną.
Czy mogę się podnieść, gdy pada deszcz?
Łzy wnikają w moje zbolałe serce, czerwone wspomnienia wciąż pozostają.
Jesteś kluczem, który zatrzymuje deszcz, a twój wygląd pozostaje taki sam.
Ale głęboko w środku wiem,
Że bez ciebie jestem sam w klatce zwanej życiem.
Jesteś osobą, która powstrzymuje ból. Twoja miłość jest w moich żyłach.
Zawsze będziesz żyć w mojej świątyni duszy.
Jesteś kluczem, który zatrzymuje deszcz, a twój wygląd pozostaje taki sam.
Ale głęboko w środku wiem,
Że bez ciebie jestem sam w klatce zwanej życiem.
Jesteś osobą, która powstrzymuje ból. Twoja miłość jest w moich żyłach.
Zawsze będziesz żyć w mojej świątyni duszy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz