Wciąż
Wszystko zostało bezlitośnie rozerwane.
Wszystkie rzeczy, które kiedyś miałam, przepadły.
Czy nie słyszysz ciemnych ostrzy nocy,
Które pragną tej rany, przez którą będziesz krwawić?
Straciłam wszystkie łzy.
Mój wzrok jest zaślepiony przez wiarę.
Zagubione głosy wołają z bólu.
Nikt nie odpowiada.
Wciąż to pamiętam, wciąż to widzę.
Obudzeni w wypalonej krainie smutku.
A jednak coś w środku rozkwitło.
Wyciągnij rękę, zapal światło, czy wciąż mogę wierzyć?
Bursztynowy zachód słońca, kołysanki z brązowej gleby.
Zielone liście na twojej skórze.
Wciąż to widzę.
Białe, poranne światła.
Uspokajająca południowa bryza.
Noce wypełniała cisza gwiazd
Roztrzaskanych na kawałki.
Wciąż to pamiętam, wciąż to widzę.
Oddychając dźwiękiem życia,
Któregoś dnia wskrzeszę prawdę.
Nawet oślepionymi oczami
Wciąż to pamiętam, wciąż to widzę.
Rozświetl świat blaskiem.
Posłuchaj, jak dźwięk ożywa.
Nawet oślepionymi oczami
Wciąż to widzę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz