niedziela, 8 kwietnia 2012

Kagrra, - Tsuki ni murakumo hana ni ame

Słaba chmara chmur obejmuje kolorowy księżyc,
To sprawia, że ja także blaknę całkowicie samotnie.

Patrzę obojętnie przez okno na wczesny letni deszcz.
Moje oczy napełniają się łzami, jestem sobą?
O tym myśląc, opieram się o swoje łokcie.
Zamykam oczy, ukrywając głębokie westchnienie.

Słaba chmara chmur obejmuje kolorowy księżyc.
Jak kwiaty uginające się pod ciężarem ulewnego deszczu,
Ja także więdnę całkowicie sam w cieniu.
Chciałbym po prostu zatopić się i zniknąć w nicości.

Zmęczony dniami, które powtarzają się jak w kalejdoskopie.
Kolejny już raz szczęście przemyka mi między palcami.
Czas jest i jak zwykle przynosi nowe jutro
Oświeca wszystko swoim bezlitosnym światłem.

Słaba chmara chmur obejmuje kolorowy księżyc.
Jak kwiaty uginające się pod ciężarem ulewnego deszczu,
Ja także więdnę całkowicie sam w cieniu.
Chciałbym po prostu zatopić się i zniknąć w nicości.

Ze smutkiem.... dotkliwie...
Ty tylko niespokojny sen.

Gdzie kończy się przeszłość?
Gdzie zaczyna się przyszłość?
Kim jestem w teraźniejszości?

Słaba chmara chmur obejmuje kolorowy księżyc.
Jak kwiaty uginające się od ciężaru ulewnego deszczu,
więdnę całkowicie sam w cieniu.
Chciałbym po prostu zatopić się w nicości.

Jak azalie, jak hortensje, chcę zniknąć.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz